Kjære VBK venner.
Så va me
klar for ein nye bortekamp denne gang mot Brann2. Bussen va klar te avgang
presis 08:20 som avtalt. Alltid e d ein eller aenen så har ein aen plass å gå
på bussen. Denne gang va d Adrian og som vanligt Mathis og Holter. Litt kluss
med kor Adrian sko komma på, men itte ein telefon og litt venting, dukka han
plutseligt opp. Når så di 2 andre og va komt om bord, bar det strake veien norøve.
La meg fysst få presangtera dagens sjåfør. Eg sporte ikkje ka han hette for han hørtes
udenlandske ud. Han hadde med seg ein tilleggspassajer, han sa d va nevøen så sko
få lofta seg. Beklage d dårliga bilde.
Her gjør Gollissen di siste forberelser og opptelling.
Han jørr så godt han kan og gjør så han har kontroll. Ser ikkje alltid sånt ud, men
d går jo greit.
Så litt avslapping på den fyssta ferjå. Adle måtte jo stå tidligt, og for mange sikkert uvanligt tidligt ein lørdags morgen. Men, eg må jo sei at egentlig såg eg ingen trøtte tryner
så møtte opp. Jysla bra.
Så blei d som d pleie på disse turane, ein lange
busstur opp te neste ferjeleie. Praten gikk rolig for seg denne gangen, CB’en
va jo ikkje med.
På ferjå te Hallhjem fekk me som vanligt lunsj
beståande av kyllinglår, ris og salat. Jysla godt.
Vel frame i Bergen hasta d voldeligt med å få heve av
spelerane på Brann stadion så me andre konne kom oss te byen og finna oss ein
pub fortast muligt.
Me sko jo heng opp d nya banneret vårt på
Zakariasbryggen i byen,
Itte alt dette stresset blei me så skrekkeligt tysste,
kan dokker forstå d? Eg va så utmatta at eg va heilt vekke. Plutseligt står eg
foran bardisken, kem så loste meg inn vet eg ikkje ennå.
Men, som eg stod der kom servitriså og sporte ka eg
ville ha.
Ka sko eg sei, midt inne I ein bar. Eg blei heilt
forfjamsa og mumla ein pils, uten at heilt forstod koss d ordet kom I kjeften min.
Men, har du sagt A må du og sei B, så då va d bare å åbna kjeften å svella. Koseligt.
Ittekvert så kom eg te hektene igjen, måtte bare få ner et par te, så jekk d fint.
Men, allting har ein ende, sjøl om me e i godt lag.
Så me måtte bare skaffa drosje og komma oss tebage te
Nymark kunstgress banen for å få med oss hovedformålet med turen.
Kjekt å se at Sindre nå kommer med igjen. Velkommen
tebage.
At me tapte kampen 5-0 bekymre oss egentlig ingenting.
Men, d e ein ting eg har gått å lurt på. Ka jørr disse knektane så kalle seg støtteapparat te A -laget. Eg ska sjekka adle. I dag e d Moneyen sin tur, denne klovnen og sprellemaen, ein ekta gledes spredar, ja, ka jørr han egentlig. Når eg spørr så seie adle at det han jørr e alt og ingenting. For, noen tunger, onde eller gode, d vett eg ikkje, men d seies at han e døv på d eina øyra. Når han så blir bedt om å jørr någe, vende han d døva øyra te. Dermed jørr han bare d han vil.
Sånt sett så har eg og deg d på same måde, me e ganske privilgerte vil eg sei. Alt i alt e han ein likanes kar.
På turen hjem jekk skravla i begge endar av bussen. Litt mixing av og te og som Jørn ville sagt d, makalaust. God stemning te tross for tap. Tap må me tåla, men måden me tapte på va litt surt. Som et godt gammalt ordta seie, tap og vinn med samme sinn, og d vil eg sei me jorde.
Avslutningsvis vil eg takke adle så va med. Fra Båshauen va Christian, Lillis, Ola, John, Kjetil og meg. Av spelare som ikkje konne spela va Moldvær og Mikki med.
Takk for ein aldeles strålande tur.
Martin
PS, nå sko eg ha lagt te den kavalkaden av bilder som dokker nå fekk på fjesbogå, eg fekk ikke te å legga'an på blogen.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar