Hei adle VBK'are som gidde å lesa d eg skrive.
Så e sjåføren og me klar te å kjøra. Sjåføren kjenne me gått
fra før, bli’e som vanligt. GPS påskrudd, trodde me, men ittekvert så viste d
seg at Nødland måtte fortelle’na ka vei hu sko kjøra.Han hadde som vanligt
fonne fram kartet på mobilen.
Men, la oss starta fra klubbhuset. Någen av oss møttes der
te ein liden kosedrøs, før me jekk opp te bussen. Rikki’en formante om at me
måtte ta med oss det som sto der opp te bussen. Når Rikki’en befale står me
adle i «stram giv akt» og jørr så han befale.Sjøl kjørte han bilen sin hjem og
me sko plokka’an opp på veien.
På denne turen sko ikkje Gollissen vær med. Ingen tog dermed ansvar for opptelling og passa på at adle va med, heller va d ingen så sjekka at utstyret
va med. Damå bag rattet fekk beskjed om å kjøra og d jore hu, et par minutt før oppsatt avgangstid. Som vanligt e der alltid någen så e ude i siste liden, denne gang Adrian.
Han kjørte me selvfølgelig i fra. Så va d fram med mobilen å ring’an og sei han
måtte spurta ner te buss holdeplassen på Eskelandsveien.Mattis og Holter kom
som vanligt på på itte veien, og så sko alt vera i orden, trodde me.
Heilt te me va komt øve Boknafjorden. Av ein eller aen grunn
nevte Lillisen plutseligt ordet draktar. Då såg eg koss Rikki’en bleikna og blei rød og kvide i trynet om
ein aen. Draktar ja, di har me glømt, ka jørr me nå? Me va øve Boknafjorden og
konne ikke snu. Nå e go’e råd dyre. Då såg eg Fergi’en sank ner i setet.
Plutseligt spratt han opp, ingen problem sa han, d fikse eg. Opp med mobilen og
ringte Øystese for å hørra om me konne låna någen bortelags draktar av di. For
å jørr den historien så kort så muligt, så kan eg sei at d blei ein masse telefonar
fram og tebage. Det endte med at me fekk låna Nordheimsund sine røe draktar, shorts
og strømper kjypte me på Mo Sportsbutikk i Nordheimsund og keeperdraktar fekk
me låna av ma’en te hu i butikken. Alt organisert av Fergi’en fra bussen. Rikki'en prøvde så gått han konne å jørr livet surt for han med ei fele masing om farge på keeperdraktane og størrelse. Fergi'en va kald og rolig, d orne seg va hans tørre kommentar. Alt
klafte teslutt og kampen kom i gang til fastsatt tid.
Applaus te Fergi.
Gult kort te Golliss'en. Som du forstår Golliss, du kan ikkje bare skulka onna. Dette må ikke jenta seg. Du må i allfall møda opp og sjekka at adle e me og at alt e på plass før me reise.
Her e Fergi’en og Rikki’en inne på butikken og får med deg
shortsar og strømper og divese nødvendige småting, for ikkje å glømma kapteinsbind.
Men, mens alt styret påjekk, kjørte bussen
ufortrødent
vidare. I ein adri så liden tissepause, måtte Kissaen kryba inn i bagasjen og
henta fram ein eller aen salve eller ka d nå va og mens bussen va komt i seget ijen, knepte han
opp bokså og bejynte å smøra seg, temmeligt nær di edle kroppsdelane. Ka d va
for någe han smørte seg med vett eg ikkje, heller ikkje koffer. Men smøring va d.
D blei møje diskusjon om me måtte ta ei ferja te. Nødland
tok fram kartet på mobilen ijen og meinte at itte kartet må d vera ein tunnel
onna fjorden, men der tok han feil. Då me kom e Jondal måtte me venta på ferjå øve
fjorden teTørvikbygd. Derfra va d ikkje langt ijen te Nordheimsund, kor kampen
sko gå. Øystese sin bane e for liden, så derfor går Øystese sine kampar der.
Men, som d seg hør og bør, ein liden kosestund på pub før
kampen.Her troppet Joachim Breines opp sammen med Krister Vistnes og 2
kompissar, litt usikker på om eg huske rett, men eg tror d di hette Fredrik og Kjell.
Eg satt på benken den fysste
omgangen og fekk tatt et par bilder av Rikki’en i full konsentrasjon under
kampen. Av og te konne me se at d gnistra og lynte fra auene hans. Lign’an litt på Ronny
Deila, forresten?
Dommaren hadde lagt te så forskrekkeligt mange minuttar at d bejynte å spøga for om me nådde ferjå. Adle sjynte seg så fort di konne og fortare enn svint va me på veien ijen. for sikkehets sjyll ringte Fergi te båden og ba tynnt om å venta på oss. D jorde di, og takk for d.
På veien turen jem blei flere av
spelerane enkeltvis konfrontert med ka Rikki og di andre i trenar teamet meinte om
kampen og prestasjonen deiras, samtidigt så di fekk sei si meining. Sikkert meget
nyttig.
Det blei osså tid te et par
tisse pausar underveis kor dette bildet blei tatt. Legg merke te fossen i
baggrunnen, den e kansje mer interessange.
Hmmm, hadde me bidratt?
Resten av turen jekk som
planlagt og uden problemer. Me va jemma ijen i elleve tiå.
Då jenstår d bare å sei tusen
takk for turen. Alltid kjekt å vera på tur med dokker.
Men, i tillegg te
Gollissen savna eg og Moneyen og Kjeksen. Håbe dokker e med neste gang.
Hilsen Martin
